bugün kızımla spora ile adımı attık , nerdeyse 1 senedir bekliyorduk . Geçen yıl cimnastik federasyonu ile görüştüğümde 5 yaşından önce pek uygun değil cevabını alınca bekleyelim bakalım demiştim. Zamanı geldi diyerekten federasyon ile görüşüp kursa başladık , bugün de ilk idmana gittik. Okuldayken voleybol basket maçlarına falan gittiğimizde oyuncuların ailelerini görünce imrenirdim ne ben sporcu olabilmiştim ne de ailenin spora bir ilgisi olmuştu , seneler sonra kendi kızımla birlikte artık tribünde oturan bir sporcu yakını sınıfına girmiş oldum , bakalım bu yolun sonunda olimpiyatlarda madalya töreninde gözyaşlarına hakim olamadığı için kameraların zoomladığı baba modeline mi çıkacak yoksa eş dost sohbetlerinde "biz de zorladık ama bizim çocuk kalas gibi sporu beceremiyor" diye geçiştiren baba modeline mi ?
bu arada cimnastik federasyonunun kapalı spor salonu olarak istanbul ili içinde sadece kartal'da tesisi varmış , bütün sporların atasını yapmak isteseniz istanbulda salon yok.